گیاه افراشته که به ارتفاع تا ۵۰ سانتی‌متر می‌رسد. دارای ریزوم بسیار فشرده و فراوان بوده و با ریشه‌های گوشتی و بدون تقسيم است. ساقه کلفت، لخت، شیاردار و بدون برگ‌های سبز است. دارای 4 تا 5 برگ پولکی شکل نیزه‌ای، غلافی شکل، نیم غشایی می‌باشد که به رنگ زرد مایل به قهوه‌ای تا کمی سفید می‌باشد. محور گل‌آذین با کرک‌های بسیار کوچک پرز مانند، سفید – شیری است. گل‌آذین استوانه‌ای و گل‌ها فشرده، فراوان است.گل‌های پائینی تا حدودی جدا از هم بوده ولی بالایی‌ها بسیار تا تقريبا فشرده هستند. به رنگ زرد مایل به قهوه‌ای است. برگه‌ها نیزه‌ای، معمولا نصف طول تخمدان است، گاهی در گل‌های فوقانی بلندتر از تخمدان می‌باشد. گلپوش تا حدودی کلاه خودی شکل، درهم فشرده، نوک کند است. کاسبرگ‌ها قهوه‌ای روشن، کمی جدا از هم، در حاشیه کمی قهوه‌ای‌تر می‌باشد. گلبرگ‌های جانبی هم شکل و اندازه کاسبرگ‌ها است. لابل دو بخشی می‌باشد. نوک لوب‌ها زبانی پهن، کمی از هم دور و به رنگ قهوه‌ای تیره مایل به زرد است. در قاعده کیسه‌ای شکل، گود شده است. گیاه فاقد مهمیز می‌باشد. دوره گلدهی از اواخر بهار تا تیر ماه است. این گونه کاملا بدون کلروفیل است و اغلب بر روی بقایای قارچ‌های خاک‌زی رشد می‌کند. انتشار این گونه پراکنده و انفرادی و یا جمعیت‌های بسیار کوچک و با فاضله از هم است. بیشتر زیر سایه روشن‌های شاخ و برگ و تاج درختان راش و ممرز و در جنگل‌ها و ارتفاعات بالای 1500 متر هیرکانی رشد می‌کند.